Kimileri elinde sigara
Kimileri dilinde lanet, beddua…
Kimileri sırtında sorumluluk sandıklarıyla
Kimileri tutup bırakmadıklarıyla…
Kimileri akıllarına fikirlerine soktuklarıyla
Kimileri yüreklerine aldıklarıyla…
Kimileri unutamam asla dedikleriyle
Kimileri unuttum çoktan avuntusuyla….
Tutuyorlar kendilerini
Dar alanda!
Sanmayın ki yükleri engel onlara,
Herkül gibi…
Gulliver misali,
Bir adım atsalar ya
Onlarla, onlara rağmen aslında
Çıkarlar arşa
Ama!
Ama yapmıyorlar işte anlasana,
Yapamadıklarından değil ama…
Korkuyorlar hâlâ!
Bahaneleri kalmaz da
Maazallah çıkarlar yukarıya diye
Korkuyorlar hâlâ.
… ve tutunuyorlar, tutuyorlar
Kendi korkularıyla
Aşağıda olana
O her neyse aslında;
Belki
Hastalık… acı…
Elem… keder…
İçki… sigara…
Kumar… oyun…
Nefret… haset…
Ya da
Beyinlerine nakşettikleri, itinayla.
Ne olacak uyanırlarsa?
Ne olacak aydınlanırlarsa?
Ne olacak çıkarlarsa ruhlarıyla buluşmaya?
HATIRLAYACAKLAR!
Gerçek güçlerini ve
Gerçekliklerinden gelen görevlerini.
Varsın olsun, hatırlasınlar…
Ne zararı olabilir ki acaba?
Diyebilirsin ama!
Mevzu derin,
Yaralar keskin,
Acılar taze hâlâ daha.
Döngüler bitip bitip yeniden başlamış olsa da…
Kaldıramam sanıyorlar bir kez daha.
Kaldıramayız…
…ve yapamam sanıyorlar
Yapamayız…
…ve saparız sanıyorlar
Yanlışa…, karanlığa…, bir kez daha.
İyisi mi kapatalım biz kendimizi
Yaşarken bir TABUTA
Diyorlar adeta elde sigara*
Akılda karmaşa
Yürekte korkuyla…
Oysa bilmiyorlar ki
Ahi** devran*** dönüyor.
Hadi kalın sağlıcakla.
F. Ebru Tolan
İstanbul, 29.11.2020
*Sigara metafor olarak kullanılmıştır, “ben sigara içmiyorum ki” deyip görmezden gelmeyin lütfen.
**ahi
Sıfat eliaçık, cömert.
***devran
Ad yeryüzü, dünya.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder