Dalgaların boyu olmuş 5'er metre.
Siz durmaya çalışıyorsunuz güvertede.
Hava dellenmiş kükremekte,
Suyun gözü dönmüş köpürmekte,
Gemi kalmış orta yerde biçare.
Bitkin, bezgin
Yorgun ve de yapayalnız Kaptan
Ölümüne devam etmekte
Bodoslama baştan
Çarpa çarpa yüreklere.
Dümen elinde
Yönetiyor dersin içinde.
Gel gelelim
Dümen elinde,
Kumanda belinde,
Gırtlağından 9 boğum
Yükselen homurtular eşliğinde,
Çevirmiş geminin başını mendireğe
Çarpmak için yüreklere.
Alabora olmamak için
Kırmış dümeni limana sananlar
Yanılmaktalar.
Tam gaz vermiş, yüklenmiş istime.
Görebilseydi ya İNSAN,
Karadan bakan,
Bir hezeyandı yaşanan
Alınır mıydı Kaptan olan
Limandan ...?
Bilinseydi Gemi
Dinamit ile dolu
Alınır mıydı limandan. ..?
Bilinseydi salgın
Alınır mıydı tayfan?
Ahh Kaptan
Ahh Kaptan
Neden yaktın limanları
Arkana bakmadan?
Seviyorum ulan
Naraları atan
Ayyaş olmasan
Bırakır mıydın seni seveni;
Kor yüreğine körükle gideni
Yine de affedeni,
Bırakır mıydın, seni EŞ bileni?
Kapı gibi... zırh gibi...
Saydam, seçici geçirgen zar gibi...
Duracağına...
Kollarını kanat yapacağına...
Hangi akılla
Yaktın
En güvenli limanımızı
İntihar bombacısı şuursuzluğuyla?
Sen nasıl bize enkaz yapıp bıraktın?
Sonra da kaçtın!
Oğullarını yadigar bıraktın.
Onlara da güç sandıkları
Mirasları bıraktın...
Her başları zora girdiğinde
Kükrediler
Köpürdüler
Estiler gürlediler
Yaktılar yıktılar
Döktüler devirdiler
Dövdüler yerlere serdiler. Sen seyrettin
... ve hatta buna bir isim verdin!
İnandığın yolda
Ezip geçmeyi mübah bildin, bildirdin.
Gözünün içine bakıp
Sevgi ile dillendirilenleri
Yalvarışa yakarışa benzettin,
Zikirlere dualara çevirttin.
Hepsinin içinden NURU emdin,
Korkuyu zerk ettin.
Bunu bize niye ettin?
Biriciğini sen sevemedin.
Biriciğine sen güvenmedin.
Biriciğini sen esirgedin.
Biriciğini sen yerdin.
Sonra
Elini eteğini öpenlerin ırzına geçtin.
İntikam! İntikam! dedin
Ya resul diyenlere
İsmini bellettin.
Kabul et ki sen
Çok yanlış ettin.
Kirlettin.
Kirlettin.
Kirlettin.
Öyleyse şimdi et yeminini.
Sev EŞ'ini.
Temizle kendini.
Bırak ipleri.
Kapat dümeni (istim motoru)
Kabul et hezimeti
Terk et kumanda kaleni.
Güverteden kan damlıyor hâlâ
Suya karışıyor anlasana...
Bu yolda senin yanında
Telef olanlar zehirliyor gazla
Sarin karışıyor adeta havaya.
Tuttuklarının (esir)
Acısı karışıyor toprağa,
Yaktığın limanın alevleri
Kavuruyor ortalığı hâlâ daha.
Bitmedi öfken, husumetin,
Dinmedi nefretin.
Ama biz bittik anlasana...
Oysa hazır bağışlamaya ANA
Ama
Son damla kan da bozulduğunda,
Son nefes de karardığında
Bakamayacak gözlerine AŞK'la.
İşte o an
Emeline ulaşmış sanacaksın.
Bir AN
Ama anlayacaksın ki
Kalmadı ne sevecek bir CAN
Ne de sevilecek bir AN.
Kendimi yok ederim diye
Tehdit ettin bizi.
Et de görelim seni demedik.
Diyemedik değil, demedik.
Zira ANAmızsa bir tarafta
Sen de BABAmızsın öte yanda.
BİR KALP
Ayrılır mı ortadan dahi olsa.
Çarpan olur "bölen" sonra
Çoklayamazsa NURU
Kalırız hem yetim hem öksüz sonra.
Bölünürüz parçalarımıza
Işık hızıyla.
Yok olsak birlikte
Deriz; canın sağ olsun be Baba
Ama ışık yok olur mu
Varken Baba?
Yok olamayız da
Kalırız öksüz ve yetim
Bağsız ve yurtsuz
Oluruz UYDU sonunda
Senin yarattığın Yapay'ın etrafında.
Oysa dedik ki sana defalarca
İzin vermeyeceğiz buna.
Var olacaksak NURLA
Yok olacaksak ONURUMUZLA.
Oyun bitti.
Dengeler değişmedi.
Güçlüsün hâlâ elinde tuttuğun kumandayla.
Ama inan, duy
Biz de güçlüyüz artık.
Tüm taraftarların olmasa da
Oğlun saf değiştirdi bizden yana.
Bu bir gözdağı değil sana
Yanlış anlama.
Hazırız bağışlamaya.
Bizim sevgimiz saf ve sonsuz.
Anamızdan bildiğimiz bu ya.
Hadi öyleyse
Gel sen de katıl kervana
Söz! Vurmayacağız yüzüne
Hatırlatmayacağız sana
Zira temizlemek zorundayız
Format atarcasına.
İntikam yeminlerinle bağladığın aklına
Ne varsa
Akıt zehri dışarıya.
Bağlayalım adeta seni arıtmaya
Ayrıştıralım NURlu olanı senden bir kenara
Çar çöp olsun artık hurda.
Onu da atalım alanımızdan dışarıya.
Bugün, yarın düşün taşın
Yarın saatler 19.00'da
Geleceğiz yanına
Soracağız son kez sana;
Hazır mısın alınmaya arınma ameliyatına?
Sonrası sonra...
Kal sağlıcakla
Seni seven Nurlu Neferlerin ve ANA
Bu yazı ne bir mesel, ne bir mecaz. Varoluştan nameler..., inlemesin artık yürekler.
İnkar edebilirseniz de, siz bilin ki var dahası da geride.
Kaleme alan; Ebru adıyla anılan.
İstanbul, 22.6.2023
