BİR GİZLİ CENNET SAKLI

Bir gizli cennet saklı insan olanın aklında 

Ama ne fayda 

Akla giden yol açılmadı hâlâ. 

Zira kalbi permiperişan 

İnsan olan sanmakta hâlâ daha 

Kalbinin ilacı yabancı sandıklarında...

"Yaban Sandıkları"nda... 

Ne demektir yaban sandığı? 

Tuhaf gelir şu anda sana 

Bir laf ebeliği sanırsın hatta.

Oysa bir durup baksan ya 

Akıl tutulması yaşıyor gerçek İnsan adeta 

Kalbinden geçemeyen kanla

...ve insan gücü, gerçeği...

Çözümü, bilgeliği...

Arıyor hâlâ uzanamadığı alanlarda;

Giremediği toprak değerli

Yaşayamadığı ülke verimli

Erişemediği güç etkili

Alamadığı gizli bilgi önemli

Hep başkası 

Hep dahası

Hep orası...

Oysa herşey O'nda.

Herşey İnsan'da.

İnsan bir hazine misali gömülü sandığıyla.

Sandık sular altında.

Ne fayda? 

Erişebilmek için insanın sandığına

7 renk gerek bize 

7 nota.

7 evliya aldı da

Uyudular sonra...

Her biri başka yolda

Yürüdüler sonra

Birinde hepsi vardı

Kaldı kuyuda

7'sinde birer vardı 

Daldılar dünya malına

Ne biri

Ne 7si 

Olamadı fayda insanlığa...

İnsan kaldı yaban olana

Yaban kim bu arada?

Yaban nereden çıktı başımıza?

İnsan olamasın fayda diye bir daha

İnsandan olan böldü elindekini dağıttı kurda kuşa

Kuş girdi gagasıyla yurda

Kurt açtı bir çentik daha obada

Nasıl ki dezenfektasyon önemli

Can sağlığında

İnsanın da girince kanına  mikrop bir damla

Başladı yayılmaya kanla ortalığa

Ahh ahh

Bildirilen başka

Olan çok başka

Kalsın varoluşun sırları bir kenarda 

Biz bakalım yolumuza.

Bariyer kalkmazsa beyin olanda 

Akıl tutulması devam edecek insanda

Bariyer niye var dersen

Korumak için derim ama

Sanma ki fayda şu anda 

Zira bariyer de zehirler tuttuklarıyla.

Ne güneş

Ne ay

Ne silah

Ne yay

Hiçbiri olamaz fayda insana

İnsan kendi aymadıkça

Olana.

Ne kadarını anlamaya hazırlamışsan kendini,

Ne kadarını görmeyi istiyorsan,

Ne kadarını kaldırabilecekse yüreğin,

Ne kadarını kabul edebilecekse zihnin,

Sadece o kadar...

Sadece o kadar...

Hazır olmadığın akmaz sana

Hazırlanmadığın anlatılmaz,

Kelimeler cilt cilt konsa önüne 

Bir tek mana çıkmaz

Sen seni hazırlamadıkça 

Daha fazlasına.

İnsan 

İnsan dedik 

İnsan gelişmeli, bildik.

Gelişimi yaban ellere verdik.

Dönüp kendimizi kendimizde bilmedik. 

Aklımıza güvendik

Matematiği iyi bilenin aklıyla şekillendik.

IQ da IQ dedik...

Yeni yeni EQ'ya geldik... 

Bütünlüğün güzelliğini hiç bilemedik

Bütünlüğü birleşmeyle özdeşleştirdik.

Oysa zaten bir ve bütün idik

Kendimizi parçalara biz böldük

Her parçayı gide gide

Biraz daha karalara gömdük

Kararttıkça karardığımızı göremeden

Karayı da içimize gömdük 

Şimdi kara taşta

Kararan aşta

Kara sularda

Karanlık akıllarda

Kapkara bakışlarda

Işık bulmak umuduyla 

Boğuluyoruz adeta bataklıkta; dünyada.

Zeytinin karasından şifalı bir yağ çıkartma çabasıyla

Karanın içindeki son ışığa tutunuyoruz adeta 

Hâlâ daha

Hâlâ daha

O karayı yaratanın biz olduğumuzu anlamadıkça

Suçu başkasına attıkça

Çareyi yabanda aradıkça

Akıl tutulmasıyla

Devam ediyoruz solmaya

Can damarlarımıza giren 

Kımıl zararlılarıyla.

Hızla çoğalan bir virüs gibi...

Sinsice yayılan bir kanser gibi...

Bozuk genom devam etmekte

Çoğalmaya

Karasını çoklaya çoklaya

Dur demek gerek.

Bir derin nefesle geçit vermek aslolan ışığa...

Ve dur demek 

Karaya

Pervasızca somürüyor hâlâ 

Öz'ün ışığını bu yolda

Yolu da yol olsa

İlerliyor beynin içine pıhtı ata ata

Can damarlarını tıkaya tıkaya ki

Nurlanamasın asıl olan beyin

Devam etsin uyuklamaya

Şuursuzca.

Bir gizli cennet saklı İnsan olanın aklında

Ama ne fayda

Akla giden yol açılamadı hâlâ 

Kalbinin perişanlığında.

Yürekte tutulan her acı

Yük kalbe hâlâ. 

Kalpte duran her yara

Akla ziyan aslında.

Akılda tutulma

Gözü kör ediyor anlasana!

Göz görmeyince

Işık girmeyince

Kara.. kapkara... zihniyet akıyor yüreğe adeta

Yürekten de nurlu canlara...

Nurlu, bakmamış ki hiç gerçeklik aynasına

Görememiş ki cevherini

Kararmış kararta kararta

Karartılmış karara karara 

Ahh İnsan

Ahh insan

Ahh insan olan 

Bir dön bak asıl olana

Nasıl da başlamış hayat 7 renkle 

7 cihanda 

Şimdi solan 7 veren gül,

Gonca iken taşıtılan kurdu  

Kuzusu sanan bir lokma.

Allı pullu göründüğüne aldanma

7 gülü alsan koysan koynuna 

Dikenleri sarılır boynuna

Işık akmaz sonra...

Nefes boğulur oracıkta.

Gelelim oldurulacaklara;

Sen seni bil ve çalış buna

İnsansın ne de olsa

Bir zerre dahi kalsa 

Öz'den parça 

Varsın bu dünyada

Feda etme nurunu 

Dünyalar bahşedilse de sana

Elmaslarla dolu altında! !!

Elmas dediğin de

Bir kara! 

Artık anlasana.

Kal sağlıcakla

Firdes Ebru

İstanbul, 19.12.2024