GEÇ ASLÎ YERİNE

De hele kimsin sen ?

Diklenen mi?

Dilenen mi?

Direten mi?

Dinleyen mi?

Gel sen hele,

Ne ol öfkenle yenik,

Yoksunluklarınla gedik,

İsyanlarınla bitik,

Sorgusuzca biat eden hüküm sürene!

Gerçekliğin içinde; özünde. 

Cevapların çoğu gözünün önünde.

Kalanı az ötende.

Mecburum dediklerin zihninde,

Nefesini kesenler yüreğinde,

Düşüncelerin zihniyetlerin tesirinde.

Öyleyse

Sen neredesin kendince?

Bataklığının içinde?

Hayallerinin çeperinde?

Kör çemberinin içinde?

Göbek taşının üstünde?

Zembereğin önünde?

Gömülme!

Kaybolma!

Usanma!

Ezilme!

Gerilme!

Artık

Geç aslî yerine 

Geç gerektiğince...

Orası 

Öylesine güzel

Öylesine sevgi 

Öylesine parlak

Öylesine rahat

Öylesine gerçek ki!

...ve 

Öylesine gerek ki...

İhtişamı anca 

Yaraşır gerçek insana.

Cehennem bildiğin dönüşsün 

Seninle

Olsun bir vaha.

Senin sayende

Seninle

Sana...

Gerçekliğinin güzelliğiyle kolayca aslında.

Sonsuz sevgimle

Firdes Ebru'dan gerçek insanlara 

İstanbul denende, 17.2.2025 bilinende