EŞİTLİĞİN İKİ YAKASI

Bir BİR iken 

Bir biri içerirken 

Bir - Bir olunca...

İki Bir, 3'ü bulunca...

Başladı sanırsın bir sarmal.

Işık kendi ışığına aşık olunca

Pervane olup ışığın etrafında dolaşınca

Işık şaşkın buna bakakalınca

Işık ışıkla hemhal olunca

Işık ışığa aşık olunca

Nur doğru ANA'dan sanırsın... 

ANA sarıp sarmaladıkça nuruyla 

Işık çoğaldı aşk'la

Aşkın girdabında ışık çoğaldı nurla

Çoğalan doğdu adeta coşkuyla

Işık şaştı buna

Nur akıttı ANA yüreği ona da.

Nuru kıskandı ama baştaki aslında.

Olacak iş değildi!

Yeni gelen haddini bilmeli

Derhal ona da bir eş verilmeli...

Çıktı karşısına kendinden bir parça daha, bir parça daha.

Eşitlik sağlanamadı ama!

Hâlâ ışık bir fazla...

Öyleyse devam edelim arttırmaya

8'de buluruz bölüneni, sonsuzlukta...

Al işte sana Fibonacci sanılanda

Varoluşun hikayesi ve de karması saklı aynı anda.

Bir de düşün ki 

Var burada ikizlik, eşliğin yanında!!!

Ahenk... uyum sandığın döndü mü karmaşaya...

Panayır yerinde kim kiminle belli değil adeta 

Oysa her yerde vardı bir matematik 

Hiyerarşi değil ama!

Dizimdi aslında.

Denklemde

Eşitliğin iki yakası birdi başlangıçta.

Bir bir bozuldu, oldu karmaşa...

Düğümlendi mi en sonunda 

Ne nur kaldı... ne bakış,

Ne yaratım kaldı... ne nurlu akış.

Eşitliğin iki yakası birdi başlangıçta

Yaka oldu yarık sana

Karmaşa oldu boyun bağı aslolan O'na.

Çoğalanlar oldu nursuz doğan

Nursuzlar oldu yük ANA'nın sırtına

Omurga oldu yuva larvalara.

Nurlu yaratım

Oldu yaratım..

Yaratım

Oldu üretim

Üretim oldu tüketim...

Gelebildik dersin bugünlere

Şükredersin belki de içinde.

Oysa

Yıkım devam ediyor an be an her yerde

Sen göremedikçe!

Gerçeklik dediğine dönemedikçe.

Kalbin yaraları kanıyor hâlâ 

Sen merakla sağa sola saldırdıkça

Oysa bilinç gerek bize

Senin saflığında.

Daha... daha...?

Dahası çok da

Sen seni bil ve anla

Bitti şahmaranın hikayesi 

Olmasa da mutlu sonla...

Yolundan döndü maran 

Sonunda, anlayamasa da...

Lucifer?

O zaten vazgeçendi ilk başta

Adam sanıldı ya! !!

Adam kaldı bir başına kara toprakta

Sanıyor ki kurtaracak onu hayran olduğu...

Yanılıyor oysa fazlasıyla...

Lilith direniyor hâlâ 

Ama Eva'da yok artık yanında...

Yıkılacak onun da son kalesi; 

Sen, Adam ile Lilith'den olan yükünü anladığında! !!

Zorlanıyorsan anlamakta ve de almakta

Yine bir mesel kıvamında bak bu yazdıklarıma...

Yük yapma sen de aklınla sana

Ama bir derin nefes al da tam burada

Aksın alanına gerekli idrakler

Sen nurunu çoğalttıkça, arta arta...

Kalanlar?

Sanmayın ki bitti

Madem ki yıkım devam ediyor varoluşta

Görevin var demektir senin de hâlâ, dünya sandığında!

İstanbul, 21.3.2022

Nedir dersen bu satır da?

Yazmışım bu yazının taslağını 2022'nin Mart olanında...

Oysa anlatabilmek bir parçacık da olsa 

Bugün, 26.5.2025, mümkün olabildi ya...

Öyleyse... hızlandırmak gerek 

Takılan kara her neyse 

Bilip görüp temize çekmek 

Aydınlatmak gerek.

Işıkta aşk'la varolmayı seçmek gerek.

Nurlu yaratımı kabul gerek.

Sevgiyi özünde

Işığı içinde

Aşkı yüreğinde

Bilmek gerek.

Saflaşıp da saf kalmayı

Sevgi olup da sevgi kalmayı 

Seçmek gerek.

Varoluşta, ilanihaye, ışıkla ve aşkla varolmayı istemek gerek.

Sonsuz sevgimle...

İstanbul denende

Firdes dedi Ebru dedi

Tolan da bildi, Karahasanoğlu da bilmeli...