ŞÜKRETMEK

Şükretmek gerek, ama öyle koltuk değneklerini sağ bacağı yapmış birini görünce bacakları olduğuna…
Bastonuyla kırmızı ışıkta bekleyene yardım edince görebildiğine,
Çöp toplayıcının kendi oğluyla yaşıt olduğunu anlayınca çocuklarını okutabildiğine şükretmek değil sadece…
Arabasını hurdaya çıkartan kazadan sağ çıktığında cana değil mala gelsin deyip şükretmek de değil ama…

Üst kat komşunun afacan ikizlerinin saatler süren oyunlarına eşlik eden kahkahalarını duyup “mutlu çocuklar yetişiyor şükürler olsun” diyebilmek…

Telaşla toplantıya dosya yetiştirmeye çalışırken dökülen ataçları toplayabilmek için yere eğilebildiğine “her zaman her şeyi yapacak gücüm var ve sağlıklıyım şükürler olsun” diyebilmek…

Toz duman inşaatların arasında ara yolda sıkışmış, demir kamyonunun yükünü boşaltmasını beklerken “tertemiz, yenilenmiş evlerine kavuşmalarına az kalmış insanların yuvaları yapılıyor şükürler olsun” diyebilmek gerek!
Sonsuz ve koşulsuz sevgiyle olana, yaratılmışa…
Şükürler olsun bu güzel güne, huzurla, keyifle yaşanan her an’a.
Sonsuz sevgimle şimdi ve daima
Kişisel Şifa ve Enerjiler Eğitmeni F. Ebru Tolan Karahasanoğlu