Bir tohum atsak toprağa, sulasak onu yüreğimizden akan
sonsuz sevgiyle ve büyütsek onu ışığa…
Kavuştuğunda toprak anayla taşısa selamımızı ona da ve
büyüdükçe gülümsediğini görsek biz de açığa çıkan yapraklarında…
Belki bir çiçek belki bir meyve, mucizenin hikayesini
anlatsa, Yaradan’dan akan sonsuz sevgiyi alsak, solusak ve var olsak yeniden bu
dünyada, sadece AŞK’la.
Her aşk bir dünya, her dünya sonsuz ve sınırsız sevginin özü
olsa bu yeni dünyada…
Bir tohumla başla, bu güzel bahar sabahında sen de bir
tohumla başla, yeter ki başla!
Sonsuz sevgimle şimdi ve daima
F. Ebru Tolan Karahasanoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder