Görünürle oyalanırken sen
Değişiyor düzen.
Bildiklerin çok sanırken sen
Keşifler bir biri ardına geliyorken,
İnandıkların çemberi daraltıyor,
Korkuların dipsiz kuyuya çekiyor,
Dünyanın dışında evren çalkalanıyor adeta
Çevir başını bir bak istersen.
Hâlâ haykıramıyorken ruhun içinden
Biz dostça uyarıyoruz seni UYAN yol yakınken.
Sen yorgun, o yorgun…
Toprak ana sizden yorgun
Bir derin nefes al hele sen.
İhtiyaç var hâlâ çokça
Uyanması gerekenler uyuyorken.
Yeter artık vahlanma,
Söylenip söylenip durma
Kendini boğma
Bütünün hayrına çalış anlamasan da
Misal bugün biraz kaynak tarasan da
Anlasan ya ne anlatıyor acaba
Kuantum sana?
Daha çok konu var, merak edip sorsana?
Ben kimim de mesela?
Bu dünyada bir fani mi?
Kainatta bir yaratan mı mesela?
Fani olmayı seçtin ya bunca zamanda;
Öyle olsaydı
Şimdi tüm dünya cennet olurdu
Vakti gelip gidenler temizlendiğinde dünya!
Oysa bir bak etrafına
Bu dünyayı sen yarattın, anla!
Sence ister mi bir koca evren
Seni bu artıklarınla?
Bir tek can bile kalsa karanlıkta
Kalkmaz o perde asla.
Ama artık vakit geldi
Daha fazla oyalanma.
Çok laf var burada.
Ebru yazdı diye takılma!
Bir dur ve düşün hangi mânâlar
Saklı olabilir satır aralarında?
Haydi kalın sağlıcakla, buluşuruz siz niyet ettiğiniz anda.
Bilge Ruhlar
İstanbul, 10 Ağustos 2018 – 15.25
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder