NEFS

Kader kısmet diye diye

Kadir olduğunu bile bile 

Teslim ede ede

Gücünü kudretinle

Küçüldün ey insan,

Seni küçültenleri baş tacı ede ede.

Nereden geldi bu hezimet bilinci? 

Nereden geldi bu yenilgi?

İlk yenilen kimdi?

Nefs idi.

Nefs kimde idi hiç bilinmedi!

Kendini bilen nefsini yendi...

Kendini veren kulluğa köleliği yedirdi.

Kul bilindi, kul edildi.

Köleliği meşru kılmak için bir boyun bağı, 

Bir çift alyans yetti...

Şimdilerde ötekileştirdiğin

Senin içinden geçti.

İğne ipliğe değdi.

İplik iğneyi deldi.

Ahengin içinden 

Cümbüş geçti.

Hepsi 1 idi 

Binbire erdi

Binbir bir idi 

Biri kendiden geçti

İflah olmaz dendi

Üstünden geçildi.

Üstü örtülen

Kendini gömen idi

Kendini gömen nefs idi

Nefsini gömen kim idi?

Yenilgiyi bilen

Yenmeyi öğretti.

Yenmeyi isteyen ötekini düşman bildi.

Düşman görülen kendindendi.

Kendi kendini yenemedi 

Yenişilemedi

Ne de olsa 2'si de güç idi kudret idi!

Böylesi hiç görülmedi!

Ne zaman ki denge değişti 

Kudretini haşmetine veren; İNSAN, yenildi.

İşte o vakit "Biri" gerçekten yenildi (yenmek, iç edilip sindirilmek)

Derim derim ben ne derim?

Gösterileni doğru bilenim,

Artık uyuma derim.

Yaşadığın dünyayı büyük

Kendini küçük görme derim

Geldik gidiyoruz deme derim.

İnayeti kendinde

Kudreti içinde

Saflığı bilincinde

Sevgiyi yüreğinde

Güzelliği özünde

Varlığı bedeninde

Huşuyu benliğinde

Nuru gözbebeğinde

Aşkı varedilişinde

Devamlılığını iliğinde

Aşkı ikide

Devamını tekte

Birliği kalpte 

Beraberliği birlikte

Görmedikçe nafile.

Sen seni bilmedikçe 

Benim seslenişlerim 

Serzeniş sence.

Olsun.. olsun... 

Yine de severim seni.

Artık OL'sun

Severim beni

Severim bizi

Severim sevmeyi.

Sonsuz sevgim iyi gelsin cümle aleme.

Firdes denen Ebru bilinen

İstanbul denen henüz bilinmeyen

4.ayın 5'i denen 8'e gömülen.

Saatler 13.12 derken...