Özümden öz ışığım
Sevgimle birleşti,
Nurum içimden geçti.
Aşk bezendi,
Aşk nuru içti.
Bir dünya yeşerdi.
Sular şerbet misali
Bebekleri besledi.
Bebeler sevinç idi neşe idi gül idi ...
Bebeler cem idi cihan idi can idi ...
İnsan kalpte
İnsan-ı Kamil idi.
Gel gör şimdi
İnsan insani deldi geçti.
Aşk zehri içti.
Zehir göle döndü.
Göl taştı eritti.
Ekinler soldu yitti.
Kalan 7 verenler
Gülü dikenli etti.
Dikenler nuru deldi geçti.
Sevgi bitti... sevgi bitti.
Yeniden sevmeli
Yeniden yeşertmeli
Yeniden geçirtmeli
Yeniden vermeli;
Tohumlar göz...
Gözler filiz...
Filizler öz...
Özler söz...
Sözler yemiş...
Yemişler tohum...
Tohumlar can...
Canlar oğul...
Oğullar meyve...
Meyveler tad olmalı,
Renkler cümbüş...
Cümbüş ses,
Ses 7 veren...
7 verenler ana,
Analar aşk
Aşk renk olmalı.
Tadıyla adıyla
Rengiyle uyumuyla
Oğluyla kızıyla
Evlatlar evinde olmalı.
Evler uzak diyarlarda
Ses olmalı.
Ses sevgi olmalı
Sevgi bulutlarda
Sevgi sularda
Sevgi ışıkta
Sevgi yıldızlarda
Sevgi havada
Sevgi nefeslerde
Sevgi yüreklerde
Sevgi neferlerde
Sevgi her yerde yaşam olmalı
Yaşam sevmek olmalı.
Sevgimle, kalın sevginizle
Firdes Ebru denende
İstanbul bilinende
6.4.2024 görülende...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder