19 Şubat 2025 Çarşamba

SES VER; KELAMIN OLAYIM!

Beynin kendini ifadesi ses.

Kalbin kendini ifadesi kelam.


Nedir burada yanlış olan?


Yoktu yanlış aslında,

Yolunda olan akışta.


Ses (müzik, melodi, beste)

Eşlik eder idi

Kelama (lafa, sözcüğe, güfteye)

Aşkla.

Akarlardı birlikte nizamla.


Bozdurulunca ahenk, uyum

Duyurulmayınca ses sahibinden öteye

Taş kesti kelam

Oldu sana selam.


Bozdurulunca ahenk, uyum

Duyurulmayınca kelam 

Kırıldı ses

Oldu bela, başımıza.


Plaklar çizilince

Kayıtlar oldu ziyan.


Bozulan nizam,

Zayi olan insan.


Bozulan ses,

Karışan insan.


Bozulan kelam,

Telef olan insan.


Bozulan kayıtlar,

Kaybolan insan.


Yorulan kalp,

Usanan beyin,

Düşürülen insan.



Ahh be 2 gözüm

Aslolan insan,

Ciğerim parem

Aslolan insan,

Kavuğundan bi çıksan.


Sevgi sende,

Işık sende,

Bilgi sende,

Bilinç sende.

Nur seninle,

Nefes seninle.

Nurlu yaratımın özü sende!


Yaşamın kendisi 

Aşkın mucizesi 

Varın öz benliği 

İnsan'ım

NEREDESİN SEN?

Artık bi çıksan.

Aslolan insan 

Kavuğundan artık bi çıksan!


Işığını saflaştıra saflaştıra

Sevgini kata kata

Nurunla aksan,

Diyar diyar dolansan

Akıttığın bilgin 

Geçirdiğin bilincinle

Tüm insanları uyandırsan.

Ahh be 2 gözüm 

Aslolan insan 

Sen artık bir şahlansan.


Ecmelinden sual edersen 

Bil ki temizlenmemişsin sen!

Kirin zihninden

Karan zihniyetinden

Ziyan ellerinden 

Zarar dilinden

Düşkünlüğün aklından

Zayıflığın (kırılganlık) gönül yarandan

Umarsızlığın kalp zarından

Darlığın (nefes) yürek alanından gelir derim ben.

Görmek istersen, idrak edersin sen.


Fıtratın bildiğin 

Dayatmalardan.

Kader dediğin

Kör talihin, sönen, kayan, düşen yıldızından.

Baht dediğin

Kararan özünden.

Kapanmayan yaran

Gönül gözünden.


Dahası da var da!


Binbir yüzün

Gerçeğin, özün, BİR olduğunu bilmezliğinden.


Sevgiyi görmezliğin

Sevdanın lüksünden.


At, avrat, silah kuşanmışlığın

Aklı sevmezliğinden.


Can verene, candan verene acımasızlığın

Canına kastından.


Yıkımdan yana esirgemezliğin 

Cabirliği bilmezliğinden.


Ölümüne katılaştırdığın

Kendi akışkanlığından.


Üremek... yapmaktır deyip

İnşaasını matah sandığın,

Hücre hücre kanına zehir akıttığın... 



Ahh be insanım;

"Sırtından hançeri 

Boğazından ilmeği

Karnından gülleyi 

Çekeyim" 

Diyemediğin açtı kollarını sana! 


Artık sen de çıksan 

Karanlığından.


"Ahh be insanım; canımdan can kattığım, gözümden gönlümden sakınırım sandığım" diyen 

Diyarlardan koptu geldi, indi çukura,

İnsanı bulmaya, uyandırmaya, yıkamaya...

Aklayıp paklayıp aslî yuvasına yeniden koymaya.

Artık sen de bir kalksan ayağa.


Bu bir çağrı ise O'ndan, aslolan insana,

Duyursana!


Sen, her kimsen; okuyan bu satırları

Duyursana sağına, soluna.


Söz söz olur 

Kulaktan kulağa laf olur sanırsan

Yüreğinden ışığını katsan da duyursan..

Gönlünden nurunu katsan da duyursan...

Sen, her kimsen; okuyan bu satırları

Bi duyursan.

Belli mi olur ?

Belki aslolan insan senin yanındadır?

Belki de, belki de... !?

Aslolan insan gözün kulağın olandır ?

Belki de? ??

O aranan, zaten SEN OLANDIR!

Senden olandır.


Sonsuz sevgimle şimdi ve daima

Kal sağlıcakla.

Firdes Ebru'dan akanlar

Söz oldu kelam oldu 

Yazı oldu blog oldu 

İstanbul denende, 19.2.2025 bilinende kayıt oldu ellerinde.




1 yorum: