Oysa şimdi, sahnede, nasıl da kaptırdık kendimizi rolümüze... Seyirciler bile unuttu oyun olduğunu girdiler içine!
Kimi zaman gerilim, entrika, kimi zaman aşk, tutku, aralarda öfke, sükunet, hüzün, sevinç, sevgi, nefret, gurur, endişe, umut, sabır, coşku, şevkat... tekmil-i birden tüm duygular karıştı kaldı öylece... oyun bittiğinde, o son perde indiğinde, yine sarılacak tüm oyuncular sevgiyle birbirine, alkışlar tufan olacak inletecek de ...! henüz 1 perde daha varken, mutlu sonu yazmak lazım artık bence...
Sevgimle şimdi ve daima
F. Ebru Tolan Karahasanoğlu
Kişisel Şifa ve Enerjiler Eğitmeni
İstanbul, 5 Ocak 2017
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder