SÖYLE BANA YÜREĞİM BEN NE ZAMAN, BENİM?

Ben ne zaman benim?
DNA'larıma kodlanmış 1001 ata yaşamı varken ben, ben miyim?
İlkel insan korkularımı yüreğime hapsetmişken ben, ben miyim?
Dünyanın karanlık yüzünü görmüş gözlerimi temizlemeden ben, ben miyim?
Çocukluğum zihnimin en karanlık köşelerinde saklambaç oynarken ben, ben miyim?
Gücümü hiçe sayıp Yaradan'a havale ettiklerim kamburumdayken ben, ben miyim?
Heybeme koyup görmezden geldiklerimi taşırken ben, ben miyim?
Boğazıma düğümlenmişlerin arasından sesimi duyurmaya çalışırken ben, ben miyim?
"Onlar"ın hayatının doğrularını kendi kütüphanemden temizlemeden ben, ben miyim?
Gül sanıp sarıldığım dikenleri yüreğimden atmadan ben, ben miyim?
Kitabımın son sayfasındaki bilgileri hatmetmeden ben, ben miyim?
Söyle bana yüreğim, özüm, ben, ben miyim?
Ne eksiklerle tamım,
Ne fazlalıklarla bütün!
Ne azla varım,
Ne çokla dengede!
Söyle bana yüreğim, özüm ben ben değilsem hala, neyleyim?
F. Ebru Tolan Karahasanoğlu
6 Ocak 2017, İstanbul