Kimi hayatı boyunca mükemmeli arar; eğitiminde, işinde, aşkında, evinde, ailesinde...
Kimi "mükemmellik diye bir şey yoktur" der, kestirip atar...
Kimi gelgitler yaşar...
Kimi başkalarından mükemmellik ister, kendine gelince "ama insanız işte" der, çıkar işin içinden...
Hiç bir duygu, düşünce nedensiz değilken, bu arayışımız da nedensiz olamaz değil mi? Cevapsız bir soru olabilir mi evrende?
Emin olun ben de yaşadım benzer duyguları, olayları içimde...Ben de tanıştım tüm bu cümlelerin ve daha fazlasının savunucularıyla...
Şimdi biliyorum ki hepimiz aynı, tek gerçekliği bulma yoluna farklı doğrulardan girmişiz. Kimimiz tali yoldan, kimimiz ana yoldan, kimimiz kavşaktaki ışıktan girmişiz o yola; mükemmelliğin, kusursuzluğun tek olduğu ilahi düzen inancı yoluna.
İlahi düzende her şeyin ama her şeyin tam olması gerektiği anda, tam olması gerektiği şekilde olduğunu, mükemmelliğin sadece ilahi düzende var olduğunu, kusursuz işlerin sadece ilahi düzenin işleri olduğunu idrak edebilmek, Allah'ın şartsız koşulsuz sevgisini hissetmektir bence...
İnsana huzur veren bir duygu; ilahi düzenin kusursuzluğuna güven! Sen de güven!
Bil ki her şey tam olması gerektiği anda, tam olması gerektiği gibi oldu, şükürler olsun.
Ebru Tolan Karahasanoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder