Telaş, korku ve endişe…
Hüsran, acı ve keder…
Kin, nefret ve öfke…
Sizi aşağı çektikçe
Görmez gözleriniz gerçeği
Yüreğiniz istesede!
Tek ihtiyacınız bir yol
bulmaksa
El yordamı nafile!
Tek ihtiyacınız bir yardım bulmaksa
Çığlık atmak nafile!
Çırpındıkça balçık çeker seni
içine!
Kulakların uğuldar ancak
kendi sesinle!
Bir dur sen önce şöyle,
Sakinleş kendi içinde.
Adım adım sen ilerledin o
karanlığın içine
Neyse ki çıkmak mümkün yine
de
Hala nefes alabiliyorsan bir
dene;
Işığı seçmeyi dene!
İyiyi, güzeli seçmeyi dene!
Bir adım atmayı dene; kendi özüne!
Sen yeter ki niyet et, iste!
Gerisini hiç düşünme!
Hayat dediğin her neyse
Sen aydınlığı seçersen GÜN
Karanlığı yaratırsan GECE
Senin niyetin ne? Bir sor
kendine!
…ve derin bir nefes al önce
Sonra kaldır perdeyi
yüreğinin gücüyle
Karanlık sandığın sadece
gözünün üstündeki perde!
Yüreğin biliyor gün hep
aydınlık gerçek düzende!
Sevgimiz her daim sizinle.
Bu yazı 17 Nisan 2017,
Pazartesi günü saat 09.10 itibariyle F. Ebru Tolan Karahasanoğlu tarafından
İstanbul’da kaleme alınmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder