Görmen gerekenleri görmeye niyetle yürüdükçe seçersin senin
hayrına olanları bütünün içinde.
Ama sen niyet etmedikçe önüne serilse de nafile.
Tüm kapılar …
Tüm perdeler… içten açılır sen yürekten niyet ettiğinde.
Hala bekliyorsan bir şövalye gelsin; seni, beni, bizi, …
kurtarsın diye, demedi deme, onlar masallarda kaldı, masallar da eskide!
Biz yürüyoruz sessizce, hep ileriye, başımız gökte,
ayaklarımız yerde. Haydi gel sen de katıl bize. Bak! Evinin önünden geçiyoruz
uyananlar hep birlikte; anahtar iç cebinde, kafanı öteye çevirme, bir adım at
ve aç kapıyı hiç değilse.
Sonsuz sevgimle,
F. Ebru Tolan Karahasanoğlu
İstanbul, 21.5.2018 – 12.21
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder