Ey insan varlığı; toprağımı paylaştığım,
Ey insan varlığı; kucağımı açtığım,
Sizi sonsuz sevgimle kucaklıyorum
Ama adeta yalvarıyorum aynı anda; duyun beni, görün beni,
hissedin beni!
Takıldınız kaldınız “akıl”da, “us”da,
Oysa ben ayaklarınızın altında, bir hiç misali ezilirken
asırlarca, yüreklerinize dönüp sormadınız, duymadınız, dinlemediniz sesimi
adeta.
Ben Toprak Ana sonsuz sevgimle kucaklıyorum sizi, şimdi ve
daima
Ama artık çalışın, adeta benim için bu dünyada.
Daha yapılacaklar çok… zira katman katman yükler çok…
Bir kenarından başladınız tutmaya ama sanmayın ki esas
yapmanız gereken tarımdır bu topraklarda… İhtiyacınız var mı fazlasına, doyduktan
sonra?
İhtiyacınız var mı fazlasına sağlıkla, iyilikle, güzellikle
yaşadıktan sonra?
Uğraşmayın daha fazlasıyla, akıl yoluyla ama anlayın artık
yüküm çok katmanlarımın arasında.
Bekliyorum, her birinizin yürekten dokunuşunu bekliyorum
bana adeta.
Siz sevgi olduktan sonra ve ışığı aldıktan sonra kendi
yüreğinize ve oradan bana akıttıktan sonra her şey çok başka olacak, biliyorum,
istiyorum, çağırıyorum sizi adeta.
Kucaklayın beni, benim sizi asırlardır kucakladığım gibi bu
dünyada.
Kalın sağlıcakla,
Toprak Ana,
7.7.2019
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder