İnsan kalpte.
Kalp Ana'da.
Ana babayla.
Kalbin içi dolu çocuklarla,
Şen cıvıltılar yükseliyor ayyuka.
Cennet diyorlar buraya.
İnsan yıktı geçti
Kalbi yedi bitirdi
Baba ateşi körükledi
Çocuklar velveleye verdi
Karmaşa Ana'yı yendi.
Ana köpürdü
Bastı çığlığı,
Yeri göğü inletti,
Ne kubbe kaldı ne nizam.
Şimdi kaç diyorlar
Bak bu cezan!
Hadi ordan
Cenneti cennet yapan
Bozmadı da,
Cenneti yıkan
Yerine cehennemi koyan
Dolaşıyor hâlâ ortalarda.
Hak diye diye hakkını vere vere
Ele güne.
El kim diyeceksen
Deme
El de bizden
Hisset yüreğinde.
El el idi
El el üstünde
Gömdü cevheri iç cebine.
"Cevher bende
Bilirim ben size
Okutmayı kitabınızı
Tersten içinizde"
Dedi de
Döndü devran başaşağı,
Mahluk oldu
İnsan,
Kendini
İnsan-ı kamil sanan.
Gerçek insan gömüldü toprağa
Dediler; geldin, gideceksin aynı toprağa.
Toprak karardı
Kan yuta yuta.
Dediler; şerbettir, iç kana kana.
Kimse sormadı ama
Bu kanın kaynağı ne ola?
Ana Ana,
Ahh ana
Ahh edeni çok da...
Ah etmedi kimseden yana.
Yalvardı yalvardı çokça,
Yalvardı yalvardı çokça...
Duyan çok oldu da
Dinleyen olmayınca
Nafile çaba ise
Yakarışlar
Haykırışımı duyan gelsin yanıma dedi adeta.
Bilmedi bilemedi,
Onun haykırışı yeri göğü değil
7 düveli inletti
7 ced inim inim inledi.
Yine de yangını bitmedi.
Kara kara, gözün kara, dediler
Dinlemediler.
Kararan göz onun değildi
Hiç bilmediler.
Ahh Ana ahh Ana
Gözünün feri
Aydınlatırken cemi cümleyi
Kararan bebeği
Karartan bildiler seni.
Gözünün feri indi ... söndü...
Yüreğinin yangını yitemedi.
Çıkarttılar seni yuvandan,
Koydular bir sandukaya
Savurdular kalan suya,
Zehir akıtıyor dedi çığırtkanlar,
Zaptiyeler çağırıldı başına.
Halk kandı buna.
Yitirdin aklını sandılar da
Acıdılar bi parça.
Sevgi oldu sanrın,
Sanrın oldu cennetin,
Cehennemi yapanlar koydular seni ortasına,
Yutturdular 7 cihana.
Ahh Ana ahh Ana
Uyansaydın da göremezdin,
Ne haldeyiz bilemezdin,
Uyuta uyuştura
Aklını, yuttular da
Buna isim bile taktılar
Zikretmeyelim burada...
Boşuna.
Boyun eğenlerden olma
Diye
Boyun eğdirenlerden oldun sonunda
Sana da öğrettiler zulmü
Aldılar yanlarına.
Kimin eli kimin cebinde belli değilken
Marşlar türküler söylettiler sana
Zindanın oldu vicdanın,
Vicdanını ettiler azap sana.
Unutma Ana
Unutma!
Sen masum olan değilsen de haykırışınla,
Cezan büyük oldu bağışlamanla.
Bağrına taş diye bastıkların yükün oldu da
İndik biz de aşağıya.
Sen sen iken
Biz biz idik.
Sen yok iken
Biz hiç idik.
Gel katıl sen de aramıza.
Çekme daha fazla cefa
Yaralı kalbin kanıyor bak hâlâ
Helak oldu o da sevgi yolunda.
Biliriz duyarsın bizi
Anlayamasan da.
Duy sesimizi
Severiz seni.
Sevda bitti sanma!
Yeniden sevgi sanıp
Kanma.
Ama uyan Ana
Uyan Ana
Biz severiz seni
Koşulsuzca.
Nurlu gelenler,
Nurlu dile gelenler.
6.7.2023
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder