İMKANSIZ SANMA

Çıkar içinden, seni karanlığa çeken ne varsa,

İmkansız sanma!

Bir girdap gibi kapıldığın ve

Hoyratça yuvarlandığın

O karanlık var ya

Onu sen yarattın!

Zemini kapladın inanç kalıplarınla

Aralara serpiştirdin duyduğun, şahit olduğun,

Okuduğun ne varsa…

Affedemediklerin,

Öfken,

Kinin ve

Kibirin

Katalizör oldu

Kaynaştırdı adeta seni

Bütünleştirdi, içinde yarattığın cehennemle

Yaktı, yıktı, hasta etti…

İmkansız sanma!

Kaçınılmaz sanma!

Kader, kısmet deyip oyalanma.

Bir tebessüm yeter onlara.

Bir gülümse, hayatta seni sen yapanlara.

Teşekkür et ve şükret.

Bak nasıl da kolaylıkla

Seni bataklığa çeken girdap

Dönüşecek keyifli bir balona.

İzin ver sevgi doldursun yüreğini,

Çeksin seni yukarıya.

Çevir kafanı göğe, aydınlığa

Sen istersen güneş ısıtır,

Yıldızlar aydınlatır seni bu yolda.

Bir daha hiç bakma aşağıya,

İşin yok o karanlık dünyayla.

Bak biz yenisini inşa ediyoruz yukarıda;

Yüreğinde ruhuyla bir olanlar

Işık saçıyorlar ve yeni temeller atılıyor.

Yıkılan karanlığın tozu dumanı henüz dağılmasa da

Sağlam yapılar uzanıyor aydınlığa

Özü sevgi olan, gücü sevgi olan bu yeni dünyada

Sen de bugün başla!

Şimdi dediğin AN’da bir gülümsemeyle başla

Aynada sana bakan ruhuna!

Geç kaldım sanma

Bak biz görüyoruz ve bekliyoruz seni burada

Her şey aynı anda yaşanır aslında!

Zamana, mekana ve boyuta takılma.

Seç yeter;

İyi olan, sevgi olan ne varsa.

Kal sağlıcakla,

Görüşürüz sen istediğin anda.

Bu yazı 12.12.2017, Salı günü saat 12.13 itibariyle F.Ebru Tolan Karahasanoğlu tarafından İstanbul’da  kaleme alınmıştır.