18 Haziran 2018 Pazartesi

YETERSİN UZANMAYA ARŞ'A!


Aynada kendine bakıp da “bir ben ne yaparım koca dünyada” diyorsan hâlâ, dön bak insanlığa.

Hep BİRİ’leri aldı gitti başını da gerisi geldi sonunda. Ama önden gidenlerin inancı olmasa, kendi savunduklarına inançları tam olmasa, yok olur giderlerdi belki bir anda ama inandıklarına sarıldılar sıkı sıkıya ve devam ettiler yollarına canları pahasına.  Kim bilir belki de hissettiler ki o can o forma zaten gitmek için girmişti vakit geldiği AN’da. Çoğu zaman gitmek ses getirdi bu dünyada görünen bir küçük köpek de olsa , bir hükümdar da… Sonunda yarattığı fark insanlık adına yeter aslında.

Bir adım bir adım daha dağlar, taşlar, ovalar aşılır, adımına adım eklerse can’dan olanlar, O’ndan olanlar; yani sen, ben, biz bu dünyada sevgiyle adım attıkça, başını hep aydınlıktan yana tuttukça.

Çevir başını sen de şimdi şu AN’da, yeter oyalandığın kendini küçük sanmakla.  Geldiysen bu dünyaya, yetersin uzanmaya ARŞ’a.

Artık kendini hatırla! Hatırlayamıyorsan da çevir başını yukarıya, bak seni Yaradan’a, kendinden yarattı seni, hiç küçük olabilir misin acaba, değersiz ve güçsüz bu dünyada? Sil tüm yargılarını ve temizle inançlarını yoksunluktan yana. Senin gücün yeter tüm kainata, sen yeter ki sevgi ol bu dünyada ve sevgi kal şimdi ve daima.

Sonsuz sevgimiz akıyor tüm insanlığa şimdi ve daima.
Bu yazı 18 Haziran 2018, Pazartesi günü saat 16.06 itibariyle F. Ebru Tolan Karahasanoğlu tarafından İstanbul’da  kaleme alınmıştır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder