Yoksa sizde bir süredir içinizde bir kıpırdanma, yüreğinizde
bir huzursuzluk mu hissediyorsunuz. Sanki bir şeylere geç kalmış
olabileceğinizin telaşı var da içinizde nedenini anlayamıyor musunuz?
Belki de hayat çok anlamsız geliyor, bazen gürültünün ve
kaosun içinde kendinizi tek başına ve suskun mu buluyorsunuz?
Kim bilir belki de karşı konulamaz arayışınız sizi hayatta
olmaz, ben kim…! dediğiniz konularla ilgilenmeye mi sürükledi?
Hepsi bir yana şu anda buradasınız ve bu yazısı okuyorsunuz …öyleyse???
Aydınlanma çağında olduğumuzu kabul edin! Algılarınızı açın,
gözlerinizi açın; tüm gözlerinizi!
Sevgiyle açın, hoşgörüyle açın, tevekkülle açın…
Kucaklayın birbirinizi ve enerjinizin yükselmesine izin
verin, akışta kalın, sevgiyi alın ve sevgi verin.
Pişmanlıkları, öfkeyi, haseti bırakın! Kine, nefrete
ihtiyacınız yok.
Sadece affetmeye var!
Neyi affedeceğinizi bilmiyorsanız bile sadece affedin.
Yüreğinizi sevgiyle doldurduğunuzda her şeyi affetmiş olursunuz, başka hiçbir şeye
yer kalmayacak kadar sevgiyle doldurun.
İşte o zaman terk edişi yaşarsınız. Bu dünyaya dair ne varsa
terk ediş ve sizi bekleyen dünyaya dair ne varsa kabulleniş…
Bu yazı 15.12.2014 İstanbul saatiyle 23.30 ‘da Ebru Tolan
Karahasanoğlu tarafından kaleme alınmıştır, sevgiyle…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder