Şaka değil, öyle dikkat çeksin diye yazmadım o başlığı,
gerçekten üzülüyorum ben ego’nun geldiği hale.
Egon konuştu bak, egoya bak egoya, egosu tavan
yapmış,egondan sıyrıl bir ya..günlük dilimize ne kadar girdi değil mi bu ve
benzeri cümleler.
Bulduk ego diye bir günah keçisi,
gelen vuruyor, giden vuruyor. Bazen durup düşünüyorum, ya acaba ben mi egoyu
yanlış öğrendim zamanında diye. Geçenlerde şöyle bir açıp yeniden karıştırdım
kitaplarımı hatta, gözden kaçırdığım bir şeyler mi var diye?
Evet egonun esiri olmak kötü,
haklısınız egosuyla yaşayan ve çevresine hayatı dar eden insanlar var. Egosunun
gayet iyi farkında olup onu daha da parlatmaya çalışanlar ve egosunu düşman
olarak görüp ne pahasına olursa olsun alt etmeye çalışanlar var. Ama kimse egom
sen niye varsın diye sormuyor.
Sahiden ego sen niye varsın?
Hayatı daha da karmaşıklaştırıp zorlaştırmak için mi? Yoksa senin de iyi bir vazifen
var mı?
Ben egonun yanındayım, onun vazifeli
olduğuna inanıyorum çünkü. Düşünün sinirleri alınmış insanlar tabiri vardır ya
onun gibi egosu alınmış insanlar topluluğu olsaydık ne olurdu halimiz? Evet bir
gün öyle olacağız, ruhumuzun amacı o!!! Ama o amaca ulaşmak için bu yoldan
geçmek gerekiyor. Hırslarımız, kıskançlıklarımız, hasetlerimiz,
kırgınlıklarımız, aldatmacalarımız, yorgunluklarımız, yorumlarımızla biz biziz
çünkü. Önce bu dünyanın insanı olacağız, sonra bir bir aşıp bunları, sonsuzluğa
kanat açacağız.
O yüzden egomuzu bizden başka gibi
görüp, ona vurmak, onu kötülemek yerine gelin elinden tutalım egomuzun,
sevgimizi verelim ona. Sevgiyle dönüştürelim onu da, bize söylemek istedikleri
önemli olabilir, dinleyelim onu sevgiyle. İçinizi acıtsa da söyledikleri,
kendinizden nefret ettirse de bir an için, yüreğinizi hançerleyip midenizi
deşse de dinler misiniz sizin siz olmanız için çalışan egonuzu şimdi!!!
Şimdi egonuza sarılır mısınız?
Yani bu dünyadaki "ben"inizeJ
Sevgimle,
Ebru Tolan Karahasanoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder